Εδώ και χρόνια απασχολεί την κοινωνία του νοτίου τμήματος του Βροντάδου ένα οξύ κυκλοφοριακό πρόβλημα που σχετίζεται με την διέλευση των αυτοκινήτων προς τη ΒΔ Χίο.
Μελέτες είχαν γίνει από την εποχή του Μάρκου Μεννή για μια παράκαμψη του Βροντάδου αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Πρόσφατα η Περιφέρεια ανακίνησε το θέμα και ανέθεσε την προμελέτη σε ένα μελετητικό γραφείο το οποίο παρουσίασε τέσσερις εναλλακτικές προτάσεις από τις οποίες οι τρείς κατά τη άποψη μου ήταν ανεφάρμοστες είτε τεχνικά είτε γιατί η περιβαλλοντική καταστροφή στο περιαστικό δάσος και στα νερά της Κλειδούς θα ήταν ανυπολόγιστη.
Έμεινε η μία για συζήτηση η οποία τεχνικά ήταν εφικτό να φθάσει μέχρι τον «Σταυρό» (οικία Μανάρα) αλλά από εκεί και πέρα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα μέχρι τον Άγιο Μακάριο.
Στην συνάντηση του Τοπικού Συμβουλίου Βροντάδου με την Τεχνική Υπηρεσία της Περιφέρειας τέθηκε η πρόταση από τον κ. Σπύρο Κωστάλα για ένωση αυτής της λύσης με την λύση που κατέληγε στην δεύτερη στροφή του Αίπους με ελιγμό από τον «Σταυρό» και πέρα.
Τέθηκε το θέμα στους «προμελετητές» και η απάντηση ήταν κατ΄αρχήν θετική, με κάποια τεχνικά έργα ογκώδη που κάποιοι τα χαρακτήρισαν φαραωνικά.
Αυτή είναι με λίγα λόγια η πορεία του υποτιθέμενου έργου που προκάλεσε φωνές, κραυγές, κριτικές και φυσικά ανιπροτάσεις, που ο καθένας μπορεί να τις βρει και να τις αξιολογήσει.
Εγώ από την μεριά μου θέλω να θέσω μια σειρά από προβληματισμούς που θα προκαλέσουν μια συζήτηση ώστε στο τέλος να συνθέσουμε και να καταλήξουμε σε μία απόφαση από την Λαϊκή Συνέλευση που θα είναι εφικτή, αποδεκτή και εφαρμόσιμη αν θέλουμε να απορρίψουμε την πρόταση της Περιφέρειας.
Α. Υπάρχει πρόβλημα; Χρειάζεται να βρεθεί μια λύση;
Οι απαντήσεις μπορεί να είναι πολλές:
- Κάποιος μπορεί να πεί ότι δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί είναι αργόσχολος και δεν έχει σπίτι στην περιοχή. Ξεκινά να πάει την βόλτα του και όποτε φθάσει…
- Κάποιος μπορεί να πεί ότι υπάρχει πρόβλημα μόνο στο Γεμέλιδο.
- Και κάποιος μπορεί να πεί ότι υπάρχει από τον περιφερειακό στα Λειβάδια μέχρι τον Άγιο Μακάριο.
Προσωπικά πιστεύω ότι ΝΑΙ υπάρχει πρόβλημα και μάλιστα μεγάλο και συμφωνώ με την τρίτη άποψη σύν. επιπλέον και το κομμάτι Τρείς Μύλοι – Πούλου.
Β. Πιθανές λύσεις: Πολλές! Από εφικτές μέχρι ανέφικτες μέχρι και να πηγαίνει κάποιος στην ΒΔ Χίο μέσω Καμπιών! (Ακούστηκε και αυτό)
Όμως αν σοβαρευτούμε και σκεφτούμε η όποια λύση τί παραμέτρους πρέπει να ικανοποιεί, νομίζω αυτές πρέπει να είναι οι παρακάτω:
- Να σέβεται το περιβάλλον.
- Να είναι ασφαλής
- Να είναι οικονομικά λογική
- Να είναι εφαρμόσιμη
- Να μπορέσουμε να την δούμε σε λογικό χρονικό ορίζοντα.
Διατυπώνω λοιπόν μια πρόταση που νομίζω ότι ικανοποιεί τις παραπάνω παραμέτρους.
Άνοδος: Μονοδρόμιση από περιφερειακό στα Λειβάδια – Γέφυρα Αρμένη -Πούλου- Γκιούλη – Σταυρός.
Κάθοδος: Κατασκευή δρόμου από Σταυρό προς Κουκούρικα (πάνω από νεκροταφείο) μέχρι Φαφάλειο στάδιο και μονοδρόμιση καθόδου από τα Σχολεία προς Πούλου – Άγιο Κήρυκο -Άγιο Ισίδωρο – Τρείς Μύλοι.
Πλεονεκτήματα:
- Μονοδρόμιση άρα γρήγορη κίνηση.
- Μικρό κόστος κατασκευής παράκαμψης μόνο από Κουκούρικα σε υπάρχοντα αγροτικό δρόμο και μάλιστα μονής κατεύθυνσης, άρα περιορίζεται το πλάτος.
- Ασφαλής κίνηση
Μειονεκτήματα:
- Τα πολλά παρκαρισμένα αυτοκίνητα στους δρόμους.
- Το κομμάτι Πούλου -Γκιούλη πρέπει να παραμείνει διπλής κατεύθυνσης για να εξυπηρετεί την κίνηση από Ερυθιανή – Μπούκιου.
- Η εμπλοκή και του Δήμου οπότε όπου λαλούν πολλοί κοκόροι…
- Η κακή μας νοοτροπία και το ξερό μας το κεφάλι.
Δεν μπορεί να δοθεί λύση στο πρόβλημα αν στους δρόμους που αναφέρθηκαν δεν απαγορευτεί η στάθμευση. Και πως θα γίνει αυτό;
- Με την χρήση των άδειων γκαράζ. Φυσικά είναι πιο εύκολο να αφήνεις το αυτοκίνητο στο δρόμο παρά να το βάζεις στο γκαράζ. (Η κακή νοοτροπία που λέγαμε)
- Και επειδή το κάθε σπίτι έχει πλέον δύο και τρία αυτοκίνητα αλλά ένα ή κανένα γκαράζ πρέπει να βρεθούν δημοτικοί χώροι στάθμευσης. Και εδώ αρχίζουμε να σπάμε αυγά!
Δύο χρόνια τώρα έχω γίνει μάρτυρας της προσπάθειας του Τοπικού Συμβουλίου και του Αντιδημάρχου να βρεθούν οικόπεδα για χώρους στάθμευσης. Άκαρπες όλες οι προσπάθειες πλην μιάς. Ο καθένας προτιμά το χωράφι του γεμάτο χόρτα παρά να εισπράττει ένα ενοίκιο από τον Δήμο.
Η λύση είναι μία δυστυχώς. Να δοθεί ένα χρονικό περιθώριο έξι μηνών για εξεύρεση χώρων στάθμευσης από ιδιώτες που θα προσφέρουν χώρους έναντι ενοικίου. Και εάν παρέλθει άκαρπος ο χρόνος να περάσουμε στην διαδικασία των απαλλοτριώσεων. Με κατασκευή χώρων στάθμευσης σύγχρονων με άσφαλτο – και όχι χώμα – με σηματοδότηση για τα αυτοκίνητα της περιοχής, για να μην υπάρχει η δικαιολογία στάθμευσαν άλλοι και δεν έχω που να αφήσω το αυτοκίνητό μου.
Και μένει το κομμάτι Σταυρός – Άγιος Μακάριος που θα πρέπει να απαγορευτεί η στάθμευση και φυσικά να γίνουν παρεμβάσεις ουσίας σε κάποια σημεία.
Θεωρώ ότι άλλη λύση δεν υπάρχει αν θέλουμε να απορρίψουμε την πρόταση της περιφέρειας.
Είμαστε διατεθειμένοι; Αν όχι θέλουμε και το σκύλο χορτάτο και την πίττα ανέγγιχτη…
Και το χειρότερο είμαστε άξιοι της τύχης μας…
Καλά είναι να φωνάζουμε από τον καναπέ μας, αλλά να φωνάζουμε με λύσεις οικονομικά εφικτές και εφαρμόσιμες.
Καμμιά λύση δεν υπάρχει χωρίς κόστος. Και το κόστος δεν μετριέται μόνο σε χρήμα.
Μετριέται κυρίως με το ξεβόλεμά μας!
Παντελής Ι. Σαλλιάρης
